1 Uit de resultaten blijkt dat zowel patiënten als partners significant lager scoorden op intimiteit, seksualiteit en relationeel welzijn na de behandeling dan voorafgaand aan de diagnose. Bij mannen is er een daling van 9,91 % op het vlak van intimiteit, 29,20 % op seksueel vlak en 4,68 % op relationeel vlak. Bij de partners is er een daling van 7,51 % op het vlak van intimiteit, 20,96 % op het vlak van seksualiteit en 4,89 % op relationeel vlak.
2 Er is zowel een fysieke als een psychosociale impact van prostaatkanker op de patiënt. Partners delen de angst, onzekerheid en spanning tijdens het gehele ziekteproces en zetten vaak hun eigen gevoelens aan de kant.
3 Na de behandeling wordt vaak pijnlijk duidelijk dat seksualiteit ingebed zit in de gehele persoonlijkheid en dus de gehele persoon hiervan afziet.
4 Mannen gaven aan de meeste ondersteuning te halen bij de partner of lotgenoten. De meeste mannen gaven aan hier voldoende ondersteuning uit te halen om verder te kunnen. Mannen waarbij dit niet het geval was (lijden vaak in stilte), gaven aan nood te hebben aan psychoseksuele ondersteuning.
5 Koppels die open kunnen spreken over hun behoeftes en verlangens, zowel seksueel als relationeel, komen makkelijker tot een nieuwe invulling van hun relatie en seksualiteit. Ze ervaren minder stress hierover. Communicatie in de partnerrelatie is de belangrijkste predictor voor de ernst van de impact op het psychoseksueel en relationeel welzijn van de patiënten en de partners. Deze biedt de grootste buffer om de impact op te vangen. Vanuit deze bevinding kunnen we stellen dat hulpverleners in de gezondheidszorg extra aandacht moeten geven aan de ervaring van het koppel en niet enkel de patiënt. Koppels dienen bewust te zijn van de rol van openlijke communicatie over hun gedachten en gevoelens voor elkaar, tijdens en na het ziekteproces.
6 Niet enkel een grondig voorbereidend gesprek op mogelijke psychoseksuele gevolgen is van belang, maar ook een grondige opvolging is cruciaal. De psychologische, seksuele en relationele gevolgen dienen goed in kaart te worden gebracht. Ieder individu en ieder koppel is hierin uniek.